Biblia

Wj 20

¹ Wtedy mówi³ Bóg wszystkie te s³owa: ² "Ja jestem Pan, twój Bóg, który ciê wywiód³ z ziemi egipskiej, z domu niewoli. ³ Nie bêdziesz mia³ cudzych bogów obok Mnie! ⁴ Nie bêdziesz czyni³ ¿adnej rze¼by ani ¿adnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemi±! ⁵ Nie bêdziesz oddawa³ im pok³onu i nie bêdziesz im s³u¿y³, poniewa¿ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze wystêpek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia wzglêdem tych, którzy Mnie nienawidz±. ⁶ Okazujê za¶ ³askê a¿ do tysi±cznego pokolenia tym, którzy Mnie mi³uj± i przestrzegaj± moich przykazañ. ⁷ Nie bêdziesz wzywa³ imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdy¿ Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy. ⁸ Pamiêtaj o dniu szabatu, aby go u¶wiêciæ. ⁹ Sze¶æ dni bêdziesz pracowaæ i wykonywaæ wszystkie twe zajêcia. ¹⁰ Dzieñ za¶ siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie mo¿esz przeto w dniu tym wykonywaæ ¿adnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje byd³o, ani cudzoziemiec, który mieszka po¶ród twych bram. ¹¹ W sze¶ciu dniach bowiem uczyni³ Pan niebo, ziemiê, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym za¶ dniu odpocz±³. Dlatego pob³ogos³awi³ Pan dzieñ szabatu i uzna³ go za ¶wiêty. ¹² Czcij ojca twego i matkê twoj±, aby¶ d³ugo ¿y³ na ziemi, któr± Pan, Bóg twój, da tobie. ¹³ Nie bêdziesz zabija³. ¹⁴ Nie bêdziesz cudzo³o¿y³. ¹⁵ Nie bêdziesz krad³. ¹⁶ Nie bêdziesz mówi³ przeciw bli¼niemu twemu k³amstwa jako ¶wiadek. ¹⁷ Nie bêdziesz po¿±da³ domu bli¼niego twego. Nie bêdziesz po¿±da³ ¿ony bli¼niego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wo³u, ani jego os³a, ani ¿adnej rzeczy, która nale¿y do bli¼niego twego".

1 Kor 1

²²Tak wiêc, gdy ¯ydzi ¿±daj± znaków, a Grecy szukaj± m±dro¶ci, ²³my g³osimy Chrystusa ukrzy¿owanego, który jest zgorszeniem dla ¯ydów, a g³upstwem dla pogan, ²⁴dla tych za¶, którzy s± powo³ani, tak spo¶ród ¯ydów, jak i spo¶ród Greków, Chrystusem, moc± Bo¿± i m±dro¶ci± Bo¿±. ²⁵To bowiem, co jest g³upstwem u Boga, przewy¿sza m±dro¶ci± ludzi, a co jest s³abe u Boga, przewy¿sza moc± ludzi.

J 2

¹³Zbli¿a³a siê pora Paschy ¿ydowskiej i Jezus uda³ siê do Jerozolimy. ¹⁴W ¶wi±tyni napotka³ siedz±cych za sto³ami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali wo³y, baranki i go³êbie. ¹⁵Wówczas sporz±dziwszy sobie bicz ze sznurków, powypêdza³ wszystkich ze ¶wi±tyni, tak¿e baranki i wo³y, porozrzuca³ monety bankierów, a sto³y powywraca³. ¹⁶Do tych za¶, którzy sprzedawali go³êbie, rzek³: "We¼cie to st±d, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska!" ¹⁷Uczniowie Jego przypomnieli sobie, ¿e napisano: Gorliwo¶æ o dom Twój poch³onie Mnie. ¹⁸W odpowiedzi za¶ na to ¯ydzi rzekli do Niego: "Jakim znakiem wyka¿esz siê wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?" ¹⁹Jezus da³ im tak± odpowied¼: "Zburzcie tê ¶wi±tyniê, a Ja w trzech dniach wzniosê j± na nowo". ²⁰Powiedzieli do Niego ¯ydzi: "Czterdzie¶ci sze¶æ lat budowano tê ¶wi±tyniê, a Ty j± wzniesiesz w przeci±gu trzech dni?" ²¹On za¶ mówi³ o ¶wi±tyni swego cia³a. ²²Gdy wiêc zmartwychwsta³, przypomnieli sobie uczniowie Jego, ¿e to powiedzia³, i uwierzyli Pismu i s³owu, które wyrzek³ Jezus. ²³Kiedy za¶ przebywa³ w Jerozolimie w czasie Paschy, w dniu ¶wi±tecznym, wielu uwierzy³o w imiê Jego, widz±c znaki, które czyni³. ²⁴Jezus natomiast nie zwierza³ siê im, bo wszystkich zna³ ²⁵i nie potrzebowa³ niczyjego ¶wiadectwa o cz³owieku. Sam bowiem wiedzia³, co w cz³owieku siê kryje.